Een bloedoor of oorhematoom ontstaat door een bloeduitstorting in de oorschelp. Hierdoor zal de oorschelp geheel of gedeeltelijk zwellen. Het kan voorkomen bij zowel de hond als de kat. Meestal ligt een onderliggende oorzaak zoals bv., een oorontsteking aan de basis van dit probleem.

Inleiding

De oorschelp bestaat uit 3 lagen: 2 lagen huid met daartussen een dun laagje kraakbeen. Tussen de huid en het kraakbeen lopen bloedvaten die het oor van bloed voorzien. Wanneer zo’n bloedvat beschadigd raakt, vult de ruimte tussen huid en kraakbeen zich met bloed. Hierdoor ontstaat een warme, met vocht gevulde zwelling.

Oorzaken

Een bloedoor ontstaat meestal door hevig schudden met de kop en/of krabben aan de oren. Dit zien we vaak bij oorontstekingen, oorpijn óf door een vreemd voorwerp in de gehoorgang (bv., een grasaar). Ook door een trauma (bv., vechten, slag met de oren tegen een voorwerp,…) kunnen de bloedvaten van de oorschelp schade oplopen. Heel belangrijk is om steeds op zoek te gaan naar de onderliggende oorzaak. Door een grondige inspectie van het oor met een otoscoop én eventuele staalname voor microscopisch onderzoek kan de oorzaak meestal achterhaald worden.

Symptomen

Wat vaak wordt opgemerkt door de eigenaar is dat hun huisdier plots veel krabt en schudt met de oren. Ook de verdikking aan de oorschelp is opvallend en lijkt op een met vocht gevuld “zakje”. Deze dikte voelt warm aan en bij aanraken reageert het dier vaak pijnlijk. Pijn ontstaat door druk op de huid en het kraakbeen. Het aangetaste oor hangt vaak ook wat lager dan het normale oor.

Behandeling

-De onderliggende oorzaak dient eerst en vooral opgelost te worden. Een oorontsteking dient met de juiste producten behandeld te worden, een vreemd voorwerp wordt verwijderd,…

-Indien het onderliggend probleem wordt aangepakt, zal het bloedoor meestal vanzelf verdwijnen. Men kan het “natuurlijk” laten genezen. Na een aantal dagen stolt het bloed in de oorschelp immers. Hierdoor wordt het gescheurde bloedvat dichtgedrukt en kan er geen bloed meer uitlopen. Het gevormde stolsel zal door het lichaam zelf worden afgebroken. Door de vorming van littekenweefsel kan wel een “bloemkooloor” ontstaan: de oorschelp verschrompelt een beetje. Dit is echter enkel een “schoonheidsfoutje” waar het dier verder geen last van ondervindt.

-Als het dier hevig blijft schudden met de oren, kan het bloedoor onmogelijk spontaan genezen. Dan kan een kopverband soelaas bieden. Het aangetaste oor zit hiermee strak tegen de kop gedrukt zodat het niet kan bewegen én het aanwezige bloed kan stollen.

-Een andere optie is het chirurgisch/operatief behandelen van het oorhematoom. Dit is enkel nodig bij een zeer uitgebreide bloeding over de ganse oorschelp óf bij herval. Een chirurgische ingreep kan ten vroegste 10 dagen ná het ontstaan van het bloedoor plaatsvinden. Het doel van de operatie is om het oor te ledigen, de normale vorm van het oor te behouden én te voorkomen dat het oor zich opnieuw vult met bloed. Na de ingreep herstelt het dier meestal snel, al blijft het risico op herval bestaan.