Onlangs kwam ik in de Knack een opinie tegen van Bram Van Braeckevelt. Hij is in Gent schepen van Werk en Sociale Economie en heeft met het bestuur van de stad een project opgebouwd waarin elke Gentenaar beroep kan doen op loopbaanbegeleiding, los van de voorwaarden die de Vlaamse regering stelt. Ik denk dat hij hiermee een terecht probleem aankaart. Ik heb sinds de strengere voorwaarden ook al cliënten met minder dan 7 jaar werkervaring en met heel pertinente loopbaanvragen moeten weigeren. Ook de vraag van jongeren die vastlopen in hun studies moet ik onbeantwoord laten hoewel ik overtuigd ben dat ik ze hierin kan ondersteunen.
De huidige regels om loopbaanbegeleiding te kunnen volgen met loopbaancheques kan je terugvinden op de site van VDAB. Zo moet je in Vlaanderen of Brussel wonen, momenteel aan het werk zijn, minstens 7 jaar werkervaring hebben en in de laatste 6 jaar nog geen loopbaanbegeleiding gevolgd hebben. Alleen al deze voorwaarden lezen maakt duidelijk dat een zeer belangrijke groep over het hoofd gezien wordt: onze jongeren en jong volwassenen.
In het opiniestuk van mijnheer Van Braeckevelt wordt vermeld dat bijna 40% van de mensen die intekenden op het aanbod van de stad Gent jonger was dan 30 jaar. Voor jongeren die van de schoolbank komen is het niet altijd evident om te weten wat ze met hun professionele loopbaan willen doen. In de huidige regelgeving verplichten we ze om eerst 7 jaar te spartelen alvorens we gericht aan hun loopbaan mogen werken. Ik zou het een enorme meerwaarde vinden om volwassenen die een negatieve werkervaring hebben gehad en hierdoor twijfelen aan zichzelf te ondersteunen in hun zoekproces zodat ze op een positieve manier kunnen doorgroeien.
Het project van de stad Gent is bewonderenswaardig, maar kan nog zinvol uitgebreid worden.
We verwachten zeer veel van onze jeugd als het aankomt op hun loopbaan. Op het einde van het middelbaar, als jongeren moeten kiezen tussen een waaier aan mogelijkheden en kansen, wordt vaak gevoelsmatig gekozen voor iets dat de jongere graag denkt te zullen doen of waarvan ze denken veel geld mee te kunnen verdienen. Ze houden hierbij niet altijd rekening met wie ze zijn als persoon, waar ze goed in zijn en waar ze vastlopen. Hier kan je zeker meer werken aan zelfbewustzijn en zelfontwikkeling zodat men meer onderbouwd en gesterkt een keuze kan maken en men zo negatieve ervaringen kan minimaliseren. In de werkelijkheid zien we echter dat veel studenten in het eerste jaar afhaken, vaak met het argument “dat is niks voor mij”.
Moeten we echt meer vragen dan ons goed voelen in onze loopbaan?
Ik zal steeds achter initiatieven blijven staan die loopbaanbegeleiding toegankelijker maken. Hopelijk neemt de Vlaamse regering een voorbeeld aan dit soort acties. Zit je zelf met vragen over je loopbaan en wil je deze actief in handen nemen? Plan nu je gratis kennismakingsgesprek hier.